top of page

"Capolavoro Van der Poel nel nome del nonno Poulidor"

In zijn ogen stonden de tranen. De druk die hij zichzelf had opgelegd kwam eruit, daar waar zijn benen hem tijdens de eerste etappe in de steek lieten. Nu, op de Mur de Bretagne, kon hij zijn grootvader eren. Die grootvader die bekend staat als de Eeuwige Tweede, die Franse volksheld die nooit de gele trui droeg. Mathieu van der Poel had zich voorgenomen om alles op alles te zetten om het gele tricot in navolging van zijn vader nogmaals vast te leggen in de familiegeschiedenis en na de fantastische dubbelslag in Bretagne, gevolgd door de onvermijdelijke vraag 'Aan wie dacht je toen je over de finish ging?', brak MVDP. Beeld en emotie kan prachtig zijn, maar minstens zo mooi is onderstaande commentaar in de Italiaanse krant Gazzetta dello Sport:

"Meesterwerk Van der Poel in naam van zijn grootvader Poulidor. Zijn tranen bij de finish, bij de herinnering aan zijn grootvader, zeggen meer dan woorden over de band die tussen de twee bestond."


Maar hoe mooi en poëtisch het verslag in de Italiaanse sportkrant ook is, er gaat weinig boven de ontwapendende, overtuigende lach van van der Poel. Mathieu van der Pou-Poel.


"Je moet een berg respecteren. Als je een vriend bent van de berg, dan wordt de berg ook een vriend van jou. Aan de voet van een berg zeg ik ook altijd: `Goh, wat ben jij een verschrikkelijk mooie berg'".

​

BRAM TANKINK

bottom of page