John-Lee Augustyn, cultheld van beroep.
De ideale cultheld wint nooit en wordt in één klap beroemd. John-Lee Augustyn voldoet aan beide voorwaarden. De Zuid-Afrikaan is nog maar 27 als hij stopt met wielrennen. Het verhaal van Augustyn wordt gemaakt in de Tour van 2008, het jaar waarin hij voor wildcardploeg Barloworld koerst.
Barloworld is in 2008 een klein ploegje met grote namen. Chris Froome maakt zijn Tour-debuut in het rode tricot en ook rasklimmer Mauricio Soler rijdt voor Barloworld. Geraint Thomas, Steve Cummings en Enrico Gasparotto worden thuis gelaten. In 2007 maakt Barloworld naam in La Grande Boucle door aan te vallen en zelfs te winnen. Soler, niet te verwarren met Marc Soler die op dit moment voor Movistar rijdt, maakte de grootste indruk met winst in de negende etappe naar Briançon en het bergklassement.
In 2008 gaat Barloworld met dezelfde tactiek naar de Tour. In de zestiende rit naar Jausiers is Augustyn aan de beurt om in de aanval te gaan. De pas 21-jarige Zuid-Afrikaan is sterk - hij heeft misschien wel de beste benen van zijn leven – en gaat in de aanval vlak voor de top van de Col de la Bonette, een van de hoogste bergpassen van Europa. Als Augustyn als eerste boven komt, heeft hij al geschiedenis geschreven. Nooit eerder kwam een Zuid-Afrikaan als eerste boven op een klim van de buitencategorie in de Tour.
De Tour-debutant heeft het daarna zwaar, zit scheef op zijn fiets. In de afdaling komen vier achtervolgers bij Augustyn. De piepjonge Augustyn vecht voor zijn plek tussen ervaren renners als Sandy Casar en Yaroslav Popovych. Dan, in een bocht van negentig graden, gaat het mis. Augustyn heeft veel te veel snelheid en schiet met een salto rechtdoor het kale ravijn in. Buikschuivend komt hij uiteindelijk tot stilstand, de fiets duikt met tachtig kilometer per uur nog veel verder de afgrond in.
Met hulp van een fan klautert Augustyn weer naar boven. Er staat een hulpeloze, bestofte Zuid-Afrikaan verdwaasd om zich heen te kijken. Een wielrenner zonder fiets, een ridder zonder paard. Augustyn lijkt amper te beseffen wat hem overkomen is. Hij was misschien wel de beste die dag. Of hij had kunnen winnen als hij niet was gevallen? Waarschijnlijk niet. Cyril Dessel wint even later de sprint van de kopgroep waarin Augustyn zat.
“Ik kan niet zo goed dalen”, erkent Augustryn na afloop in Jausiers. De Tour voor Barloworld was tot de tuimeling van Augustyn totaal onsuccesvol. Met zijn aanvalslust maakt Augustyn de Tour van de kleine ploeg in één klap goed. Ploegmanager Valerio Tebaldi wil in de toekomst zelfs zijn ploeg in dienst stellen van Augustyn. Die belofte zou Tebaldi nooit waar kunnen maken. Augustyn zou nooit een koers gaan winnen. In 2012 stopt hij wegens heupproblemen. Na een korte comeback in 2014 speelt diezelfde heup weer op en is het definitief einde carrière.
Tegenwoordig heeft Augustyn een eigen lijn met fietskleding, La Bonette. Augustyn gaat een jaar na zijn val voor het eerst terug naar de berg waar hij geschiedenis schreef en wordt verliefd. Zo verliefd dat hij zijn kledinglijn naar de berg vernoemt. Voor een luttele 189 euro heb je een compleet La Bonette-wielerkostuum. Augustyn nam na 22 juli 2008 nooit meer afscheid van de Col de la Bonette.
