Froome vertelde zijn verhaal met kleine gebaren

Een van de eerste keren dat de wielerwereld kennis maakte met Chris Froome was richting Peyragudes, de finishplaats van de dertiende etappe van de Tour dit jaar. Hij was de meesterknecht en zette zijn kopman Bradley Wiggins wederom voor schut. De hiërarchie van Team Sky kostte hem een tweede ritzege. Een terugblik naar 2012, nu we terugkeren naar de plaats waar Froome zich voor het eerst echt liet gelden.

"PEYRAGUDES - Bradley Wiggins heeft de macht nog niet definitief gegrepen, of hij is ze eigenlijk al half kwijt. Niet hij, maar ploegmaat Chris Froome heeft de mooiste toekomst in het verschiet. Donderdag zette de meesterknecht zijn kopman nog maar eens voor schut in de slotkilometers richting Peyragudes.

Kom. Kom. Ga nou in mijn wiel zitten, of kun je soms niet volgen? De gebaren van Froome in de finale van de zeventiende etappe waren overduidelijk. Het was de vernedering van een aanstaande kampioen. Telkens als Wiggins terug in het wiel was geklommen in de slotklim, versnelde Froome lichtjes. Om vervolgens weer uitdagend achterom te kijken.

Froome vertelt zijn verhaal met kleine gebaren. Vorige week zat hij op weg naar La Toussuire opzichtig aan zijn communicatie-apparatuur te frunniken, alsof hij daarmee wilde zeggen: zien jullie het allemaal, ik kan wel wegrijden, maar ik mag niet van de ploeg. Hij kan ooit de Tour de France winnen, maar niet in het shirt van Team Sky. Tot dat inzicht was Froome vorige week al gekomen toen hij het Britse dream team eens had gemonsterd. De 27-jarige renner erkende dat hij het er moeilijk mee heeft.

Er gaat een Brit historie schrijven door de Tour te winnen, en het is niet Chris Froome. 'Mijn huidige rol is een bijzonder grote opoffering. Ik kan er niet om liegen, dat is moeilijk voor me. Maar het is mijn vak.'

Zijn probleem is dat hij deze ronde hiërarchisch nooit kon stijgen, wat hij ook deed. Donderdag wilde hij dolgraag de etappe winnen op Peyragudes. De leiding verordonneerde wederom dat hij bij Wiggins diende te blijven, net als een week geleden op La Toussuire. Het gaat bij Sky niet om de troostprijzen, het gaat om die ene prijs.

Wiggins had Froome vrij baan kunnen gunnen om achter etappewinnaar Alejandro Valverde aan te gaan op het moment dat alle andere klassementsrenners al overboord waren gegooid. Zelfs van de aanvalslustige Vincenzo Nibali was geen spoor meer te bekennen. Uiteindelijk strandde Froome, met Wiggins in het wiel, op negentien seconden van Valverde, die vlak onder de top van Port de Balès was weggereden uit een kopgroep en 35 kilometer naar de finish soleerde.

Misschien dacht Wiggins zelf aan de ritzege. De geletruidrager kreeg de afgelopen dagen veel kritiek te verduren omdat hij zo defensief had gereden met zijn ploeg. Niet heroïsch genoeg, niet tot de verbeelding sprekend, niet voldoende beklijvend: kortom, de eindzege van Wiggins zou snel worden vergeten. De suggestie dat zijn zege overschaduwd wordt door de afwezigheid van Andy Schleck en Alberto Contador en door de dopingperikelen rond Remy di Grégorio en Fränk Schleck, schoot Wiggins na de rit in het verkeerde keelgat. 'Waarom zegt niemand: goed gedaan Bradley, felicitaties, je bent de kampioen?'

Hij was het zat zich voortdurend te verantwoorden. Wiggins was naar de Tour gekomen als favoriet en had die rol waargemaakt. Hij had sinds de Ronde van Algarve deel uitgemaakt van het peloton, hij had spijkerhard getraind, en gewonnen, heel veel gewonnen. En nu lag daar weer de vraag of hij zich niet in het hemd gezet voelde door een ploegmaat? Wiggins gaf toe dat die ploegmaat een betere klimmer was. 'Ik ben een tijdrijder die kan klimmen.' Maar dat hij en Froome in de afdaling van de Peyresourde naast

elkaar waren gaan rijden, was om vast te stellen dat ze van Nibali weinig meer hadden te vrezen. 'Voor hem was het game over', zei Wiggins. Froome zei hem nog wel dat hij heel graag de etappe wilde winnen, maar Wiggins deed alsof hij hem niet gehoord had.

De geletruidrager bekende dat hij op de Peyresourde een moment zijn concentratie was verloren. Voor het eerst zei hij tegen zichzelf dat hij de Tour ging winnen. 'Ik had bijna tranen in mijn ogen.' De gedachte had hij lange tijd verdrongen, het zou anders mogelijk zijn ondergang hebben ingeleid. 'Plotseling was de strijd voorbij,

en dan wordt het moeilijk om je hoofd erbij te houden.'

Het kostte Sky een extra etappezege. En mogelijk ook een meesterknecht. Froome is de komende maanden de meest begeerde renner op de transfermarkt. Maar op de vraag hoe

lang hij nog bij Sky blijft, antwoordde Froome donderdag keurig beleefd met: 'Eigenlijk denk ik nu alleen aan morgen en aan de tijdrit. Dat is onze volgende stap.'"